VanWaar
Een twisterlandschap. Het beeld raakt me omdat het iets weergeeft van hoe ik de samenleving ervaar en hoe ik daarop met mijn werk wil antwoorden.
In twister is ieder geconcentreerd op z’n eigen ding terwijl de opdrachten die uitgevoerd worden onpersoonlijk zijn. Hoe voelt dat? Wring jezelf in bochten om alle taken te volbrengen. Houd het nog even vol, in wat je denkt wat de wereld van je vraagt.
“Ik hoor erbij zolang ik het goed doe. Gaat prima hier. Wat was het nu…? Oh ja, linkerhand op geel. Kronkel.”
Degenen in je directe omgeving staan je al snel in de weg. Kijk vooral niet om je heen. Zoek niet naar steun bij een ander want je zult beiden omvallen. Kijk naar de grond. Voel alleen jezelf en je eigen moeite. Gezellig.
Er staat niemand overeind terwijl iedereen dat wel zou kunnen. Je voelt ook eigenlijk best dat je dat het liefste wilt. Staan op je eigen plek is veel meer ontspannen. Je zou het geheel kunnen overzien en veel meer gebruik kunnen maken van alles waarmee je uitgerust bent. Wie gaat staan, is niet meer in beslag genomen door het spel. Wie als eerste gaat staan is misschien even wat eenzaam maar zal zien en gezien worden. Wie gaat staan is niet langer alleen.
Neem je plaats in en voel je vrij om te bewegen. Dat is het waar het in opstellingenwerk om draait.
Is er dan niemand boos?
Het lijkt wel of we ons steeds kleiner voelen ten overstaan van een verontrustend grote wereld. De samenleving, het systeem, de wereldmachten. Dertig jaar geleden lieten mensen nog veel meer protesten horen. Nu ligt het allemaal veel meer open en bloot; hoe conflicten worden uitgespeeld en hoe we beetgenomen worden door wat er gebeurt in politiek en economie. Daardoor lijken de krachten die daarin spelen overweldigend groot. We hebben het idee dat onze stem wegvalt. Onze beeldvorming is veranderd doordat we uit alle mogelijke windstreken, bergen informatie krijgen. En tussen die bergen voelen we ons klein. De dimensies van hoe de wereld op ons overkomt en hoe zij werkelijk is, zijn echter verschillend!
In het opstellingenwerk lossen we geen maatschappelijke problemen op. Je kunt er wel door ontdekken hoe groot je eigenlijk bent in het licht van maatschappelijke problemen. Hoe je in de wereld staat, maakt alles uit. Leer te geloven in de impact van hetgeen je op jouw schaal kunt doen. In jouw leven, jouw bereik, op de plaats waar jij staat. Daar is het te voelen en daar kun je het leren te vertrouwen, bewegend vanuit je intuïtie en vanuit je eigenheid.
Opstellingenwerk doe je om te bezien wat jij specifiek nodig hebt en wat de juiste plek is voor jouw unieke Zelf om in te nemen, in het veld van je relaties. Dat heeft altijd een overweldigend stimulerend en positief effect op je eigen welzijn omdat je thuis komt in jezelf en daar het licht aan doet. Diegene die meer thuis komt in zichzelf, heeft ook tegelijkertijd altijd meer impact in de wereld.
Niemand weet hoe het moet.
Ik weet wel waar het begint.
Het begint in jou, precies waar je bent.
Ik hoop je te mogen begroeten in een van de workshops.
Met een hartelijke groet,
Inge