Leren,

dat kan je alleen maar samen doen!

Verder met elkaar

Oplaadstation voor mensen met leerhonger

Algemeen:

Eendaagse leerwerkgroep voor procesbegeleiders en coaches

Jij hebt een systemische achtergrond en hebt behoefte aan nieuwe input. Dat mag enerzijds over jou gaan en anderzijds over de wereld waarin je werkt en leeft. Je hebt ervaring met het systemisch werk, en zoekt naar iets wat jou kan voeden.

Jij wilt bijtanken en er niet helemaal alleen voor staan. Je bent op zoek naar gelijkgestemden om elkaar vakoverstijgend te treffen. Je wilt je horizon blijvend verbreden en je wilt verrast worden. Je wilt je beter kunnen oriënteren in een verwarrende wereld.

Jij bent eigenlijk altijd op zoek naar de diepre essenties van menszijn, waarover je enige kennis hebt en zo links en rechts ook je intuïties hebt, die je op de proef wilt stellen.

Jij ziet dat er systeemkrachten werken in de sociale werkelijkheid en je voelt dat er een manier is om daarmee te werken. Je wilt verder gesterkt worden in dat inzicht. Je ziet ook dat je de complexe sociale werkelijkheid kunt leren ordenen in eenvoudige categorieën, zonder te simplificeren. Jij ziet jezelf groeien en je sociale intelligentie uiteindelijk ontwikkelen tot een evenwichtig, constructief en dienstbaar niveau.

Praktisch over de eerstvolgende aflevering:

Locatie: Landgoed de Horst in Driebergen
Tijden: 10.00 – 17.00 uur
Data en thema’s:
‘De Logica van het Gedoe’
Datum nog te bepalen
Kosten: €200,- exclusief BTW
Deelnemers: maximaal 10

Ontwikkelkunst – een kennismaking

de logica
van het gedoe

eendaagse workshop

De logica van het gedoe

Je initiatief organiseren op basis van de systemische uitgangspunten

In nagenoeg elk coöperatief samenwerkingsverband ontstaat vroeg of laat gedoe tussen mensen. Waarom is dat een vast prik en wat is de logica die er achter schuilgaat?
Net als bij regeneratie-processen in de natuur, kunnen bepaalde plagen en ziektes juist een teken zijn van genezing. Het ecologische evenwicht wordt erdoor hersteld. Hetzelfde lijkt te gebeuren in groepen en menselijke gemeenschappen die zich horizontaal organiseren.
Waar komt dat door en hoe kun je daar met je organisatievorm op anticiperen, zodat de samenwerking sociaal regeneratief wordt.

Transitie in samenwerking

Een van de zachtaardige revoluties die momenteel gaande zijn, betreft de manier waarop we samenwerken. Daarin vindt een hele stille maar onstuitbare omvorming plaats. Ik zeg wel eens ‘van vierkant naar bolvormig’ om aan te geven dat we een ontwikkeling doormaken van mentaal denkbeeld-gestuurd organiseren vanuit visionaire vergezichten, naar gevoelsmatig opgave-gecentreerd organiseren vanuit de noodzakelijkheden van het hier-en-nu-leven.

Het eerste leidt tot een wereld die langs de lineaal is ontworpen. Het tweede leidt tot netwerkvorming en doorstroming van het sociale weefsel. Met die verschuiving ontstaat in deze fase echter ook nog een heleboel gedoe tussen mensen. Dat vraagt, nee, dat róépt om systemisch inzicht over de relatie tussen ik & wij. En om begeleiders met inzicht in wat je ‘de logica van het gedoe’ kunt noemen.

Het gedoe het hoofd bieden

Voor iedereen die het gedoe in de wereld het hoofd wil bieden, moet je weten, heeft kennis van die logica nodig. De uitdrukking ‘het hoofd bieden’ betekent dat je je er toe zet om je met de wereld te verhouden. Je zoekt de plek op van de moeite en je loopt niet weg voor lastige uiteenzettingen.

Prachtig. Iedereen weet dat het dát is, wat we nu overal nodig hebben. Maar er komt nog wel iets bij kijken om het geen strijd te laten worden. In de uitdrukking ‘(aan) iets of iemand het hoofd bieden’ vergelijken we onszelf met een stier of bok die aanvalt. Deze dieren laten dan hun kop zakken, richten de hoorns en rennen op hun tegenstander af.

‘Bieden’ betekent hier dus ‘benaderen met’ en er zijn inderdaad veel issues die we met tegenstand en onverzettelijkheid benaderen, alsof dat krachtig zou zijn. De strijd tegen bederf, zwakheden of ziektes, of tegen moreel verval, … noem ze maar op.
We doen in dit type benadering net alsof we zelf geen onderdeel uitmaken van de wereld. Dat wordt ook wel aangeduid met de toestand van het ‘separate self’, Je staat er als toeschouwer buiten en bedenkt een oplossing waarmee je problematische toestanden als het ware confronteert, zoals je ook geproblematiseerd gedrag confronteert.
Of het werkt is maar zeer de vraag. Want we zien de wereld niet zoals die is, maar zoals we zelf zijn.

Integraal paradigma

Waarom de vruchteloze neiging tot aanvallen verschijnt, waarom dat logisch is en vooral hoe je er aan voorbij komt, dat is een grote verdienste van de systemische benadering. Daarin bieden we alle mogelijke soorten van moeilijkheden het hoofd. Niet met de spreekwoordelijke hoorns, maar met het bewustzijn. Dat werkt zeer zeker wel. Het dringt in onvoorstelbaar weinig tijd diep door tot in de essentie van een probleem en nodigt het leven zelf uit om haar oplossingen te laten zien.

Met de systemische benadering werk je inclusief de toeschouwer. Inclusief jezelf. Dat noemen we wel het integrale paradigma. Je brengt hart, hoofd en handen in onderlinge congruentie.

Praktisch – een kennismaking

Een oplaadstation is een eendaagse workshop. Deze dag is interessant voor iedereen die met het nieuwe organiseren bezig is.
De inhoud van deze dag betreft tegelijkertijd de kern van al mijn werk en is daarom geschikt als kennismaking, met mij en met de systemische aanpak van de Ontwikkelkunst in het bijzonder.