Dagelijks brood
Vroeger wist je gewoon je plek in deze wereld, al moest je soms op de knieën om te bidden voor je dagelijks brood. Tegenwoordig is er meer dan genoeg brood in onze wereld, maar moet je op de knieën om te bidden voor een plek.
Persoonlijk het verschil maken. Ja. Sinds ik dat doe, werk ik me alleen wel drie slagen in de rondte. Vroeger had ik een baan maar ik wilde vrij zijn om mijn eigen passie te volgen en mijn brood te verdienen met wat ik het allerliefste doe. Nu zit ik in mijn eigen bedrijf en kamp ondertussen met allerlei gezondheidsklachten. Ik word door niemand onder de duim gehouden, maar ga gebukt onder mijn eigen ambities.
Toch zou ik niet anders willen want ik zet mij in voor een betere wereld. Ik maak me druk over hoe wij überhaupt aan ons brood komen op een duurzame manier. Hiermee maak ik mij verantwoordelijk voor het welzijn van de hele wereld.
Dus zie mij. Bemin mij. Bewonder mij om mijn zelfgekozen lijdensweg. Ik ben Officieel Goed Bezig!
PS mijn broodjes zijn te koop.
Herkenbaar?
Deze gedachten gingen er allemaal door me heen toen ik de foto zag. De man die met ontbloot bovenlijf zijn product aanbiedt alsof het een kolossale versie is van wat ik als consument nodig heb, die man heeft een zwaar lot. En jazeker: dat herken ik zelf ook én het vertelt volgens mij het verhaal van een grote groep mensen.
Je beseft overigens niet meteen dat je kijkt naar iets wat in het echt niet kan. Het is misschien het meest onbewuste deel van het verhaal maar onze broodverkoper knielt op …, eigenlijk op zo goed als niets. Hij vertelt dus eigenlijk dat hij nergens in steunt. Hij wankelt op een dunne lijn. Maar wie steun verleent, of kracht biedt, moet zelf ook ergens op steunen. En dat ontbeert hij. Het is al met al een symbolische communicatie over een prangend innerlijke probleem.
Passie
Als je er goed over nadenkt is het pijnlijk. Het is best een intens beeld en tegelijkertijd voor ons als moderne consumenten helemaal niet zo ongewoon. Je ziet duidelijk dat deze bakker veel over heeft voor zijn werk en voor jou: van hem kun je liefde en toewijding verwachten. Dat vinden we een fijne aanbeveling.
Maar ja, elke kwaliteit kent z’n vervorming. Je kunt immers alles overdrijven. De vraag van deze tijd lijkt niet zozeer of mensen zich wel voor kwaliteit inzetten, maar meer of ze zich zo nu en dan ook eens afvragen waar ze zelf de kracht vandaan halen om hun inspanningen te leveren. De moeilijkheid lijkt vooral te zijn hoe we tegenwicht kunnen bieden aan die neiging tot eenzijdigheid, met al onze passie-georiënteerde drijfveren. Liefde en toewijding komen weliswaar uit een eindeloze bron, maar ben je daar zelf dan ook voortdurend mee in verbinding? Ontvang je die kracht en energie zelf ook? Ik meen te zien dat de meesten van ons veel meer geven dan we ontvangen.
Liefde en economie
Wie wil er tegenwoordig nou niét maatschappelijk van betekenis zijn? Succes wordt ook binnen grotere bedrijven steeds nadrukkelijker bepaald door de mate waarin zij maatschappelijke waarde en vooruitgang creëren. Maar ja, dat verschijnsel komt niet zonder competitie en niet zonder drama. Oftewel aan de ene kant maken we graag een positief en gepassioneerd verschil en maakt je dat winnaar! Aan de andere kant draait het om keiharde en volkomen concurrentie.
Bij volkomen concurrentie wordt de winstmarge minimaal en is er maar één woord dat de markt definieert en dat is ‘gunnen’. Aan wie wordt iets gegund? Juist! Aan iemand die met hart en ziel met liefde en toewijding laat zien de wereld te willen verrijken met zijn oogst. En dus zijn de bronnen van winst tegenwoordig steeds meer: liefde en toewijding. Met andere woorden, je moet tegenwoordig een heleboel meerwaarde leveren voordat je überhaupt jouw plekje hebt op de markt en aan handel toekomt. En het ergste is dat niet een of andere heersende klasse jouw passie uitbuit. Dat doe je helemaal zelf.
Paradox
Wie ik tegenwoordig ook spreek, of het nu iemand is uit de zorg of uit de bankenwereld, of ik vraag het aan de bakker om de hoek… overal voelen mensen dat er iets niet klopt. Het draait steeds meer om geld, terwijl het de mensen zélf steeds meer lijkt te gaan om de inhoud, om zin en betekenis. Die tegenstelling wordt ervaren als zwaar en is aanleiding voor velen om zich niet meer aangesloten te voelen bij de samenleving als geheel. Hoe meer passie in de markt, hoe meer het op jezelf aankomt.
Hoe dan wel?
De diepe frustratie en pijn van veel mensen die ik ontmoet, is te weten dat het anders moet, je innerlijke wijsheid daarbij heel duidelijk opmerken, voelen dat je bereid bent om je gave en je innerlijke gezag in te zetten maar er uiterlijk vooralsnog niets blijvends mee tot stand kunnen brengen. Vanuit het systemisch bewustzijn zijn daarop zeker antwoorden te vinden. En dat zit hem in die eenvoudige wet van behoud van energie: wie steun verleent moet steun ontvangen. Geven en nemen dienen in balans te komen. Hoe krijg je dat voor elkaar?
Verder komen
De balans-vraag is een wezenlijke vraag onder al die dagelijkse kwesties: hoe krijg je goede samenwerkingsverbanden tot stand; hoe pak je de hebzucht en eigenbelang in de wereld aan; hoe krijg je de mensen met je mee als je staat voor een vreedzame samenleving; hoe krijg je beweging in een gezamenlijke richting; wat heb je daarin te doen; wat is jouw bijdrage; hoe zorg je dat je voldoende geïnformeerd blijft en verbonden bent met de juiste mensen? Enzovoort…
Het zijn stuk voor stuk vragen met een systemische diepte. Vragen die daarom aan de orde komen in de training Verder met de Wereld en de doorgaande procesgroep Verder met Jezelf.
Gun het jezelf om de juiste steun aan te leren nemen. Verwerf jezelf de toegang tot de eigen eerlijke gevoeligheid in die diepte en je natuurlijke intelligentie daarover. Wek daarmee vertrouwen bij anderen. Leer het zwaard des onderscheids te hanteren als het gaat om waarheid, om passie, om vertrouwen en liefde. En heb het verder gewoon ook leuk in je werk!